Помнік воінам-землякам, загінуўшым у гады Вялікай Айчыннай вайны

Асноўная інфармацыя

Рэкамендуемы ўзрост: сярэдні, старшы дашкольны ўзрост

 

Маршрут руху:

Парк  аг. Шашкі (Аб’ект № 3) – завяршэнне маршруту.

Мэта маршруту: фарміраваць уяўленні пра родны пасёлак, краіну – Рэспубліку Беларусь, славутасці малой радзімы. Выхоўваць эмацыянальна пазітыўнае стаўленне да Радзімы - месца, дзе нарадзіўся і жывуць родныя, да роднага пасёлка.

 

Экскурсія пачынаецца каля будынка дзіцячага сада, які знаходзіцца на вуліцы Цэнтральнай 12. Далей рух праходзіць уздоўж агарожды садка да пешаходнага перахода.

Па дарозе мэтазгодна пагуляць у гульню “Палічы, што бачыш” (дарослы і дзіця дамаўляюцца лічыць усё, што трапляецца на вочы аднаго колеру, або лічыць прадметы пэўнай катэгорыі. Напрыклад, людзей, або будынкі, транспарт. Або гульню “Адзін – многа” (адзін голуб – многа галубоў, адна машына – многа машын, адзін хлопчык – многа хлопчыкаў і г.д).

Апынуўшыся бліз пешаходнага пераходу нагадайце малому асноўныя правілы пешаходаў і дарожнага руху. Варта прапанаваць адгадаць пешаходныя загадкі або пагуляць у гульню “Трэці лішні”. Дарослы пералічвае віды транспарту, дзіця называе “лішні” па вызначанай прымеце, тлумачыць свой выбар. Хуткая дапамога, пажарная машына, аўтобус. (Аўтобус лішні, бо ён перавозіць людзей, а астатні транспарт – спецыяльны, неабходны ў надзвычайных сітуацыях).

Пераадолеўшы пешаходны пераход, рушым уздоўж дарогі 20 метраў. Справа ад нас знаходзіцца будынак мясцовага Дома культуры. Далейшы шлях ляжыць уздоўж парка па тратуары 120 метраў і рухаемся да скрыжавання дарог. Звяртаем увагу дзяцей на небяспечнае месца – скрыжаванне дарог: нельга пераходзіць дарогу ў гэтым месцы, а толькі па пешаходным пераходзе, які знаходзіцца каля сельскага выканаўчага камітэта. Але нам сення няма неабходнасці  пераходзіць дарогу, таму паварочваем направа і рушым па тратуары ў заданым накірунку 130 метраў, затым паварочваем зноў направа і рухаемся па тратуарнай сцежцы ўглыб парку 30 метраў  

і аказваемся акурат ля помніка воінам-землякам, загінуўшым у гады Вялікай айчыннай вайны.

    Пасля экскурсіі можна прапанаваць дзіцяці адпачыць на лавачцы ў цені прыгожых дрэў, паразглядаць кветкі на прывабных клумбах.

    Прапануйце дзіцяці ўшанаваць загінуўшых воінаў хвілінай маўчання, ціхенька пакласці да мемарыяла кветкі (калі прадугледзелі гэты момант пры падрыхтоўцы). Заклікаць дзіця ніколі не забывацца на тых, хто аддаў свае жыцці, каб вызваліць нашу Радзіму ад нямецкіх захопнікаў.

     Мэтазгодна расказаць дзіцяці аб сваяках, якім давялося жыць і ваяваць у часы вайны.

    Вельмі добра будзе развучыць нескладаны верш або прачытаць апавяданне  на ваенную тэматыку, паслухаць песню або пагуляць у пальчыкавыя гульні.

     Варта сумесна з дзіцем намаляваць малюнак або прапанаваць яму загадзя ўзятую з сабой тэматычную расфарбоўку, адлюстроўваючы ўражанні аб убачаным.

   Вяртаючыся дадому неабходна пацікавіцца ў дзіцяці, што яму спадабалася, ці хацелася б наведаць яшчэ якое небудзь памятнае месца.

    Вярнуўшыся дадому можна прапанаваць дзіцяці  сумесна стварыць нескладаны выраб.

    Добра зрабіць некалькі фотаздымкаў на памяць аб убачаным, папоўніць сямейны альбом уражаннямі ад  сямейнага адпачынку

 

Жадаем Вам з карысцю правесці сумесны вольны час!

Помніце, што той хто не памятае мінулага не мае будучыні.

 

 

 

Згарнуць

Карта маршрута

Мама, тата, раскажы

 

У розных кутках Беларусі, якая страціла ў 1941-1945 гадах кожнага трэцяга жыхара, створаны сімвалічныя мемарыяльныя комплексы, устаноўлены манументы, прысвечаныя падзеям самай трагічнай і кровапралітнай вайны на гэтай шматпакутнай зямлі.

 Сёння ў краіне каля 9 тысяч помнікаў і пахаванняў Вялікай Айчыннай вайны. Адзін з такіх узведедзены ў гонар загінуўшым войнам і ў нашым родным аграгарадку Шашкі.

Калі пачалася вайна?

22 чэрвеня 1941 года - адна з самых сумных дат у гісторыі Беларусі, дзень, які нельга забыцца. У гэты далёкі летні дзень людзі займаліся звыклымі справамі. Школьнікі рыхтаваліся да выпускнога балю. Дзяўчынкі гулялі ў лялькі, няўрымслівыя хлапчукі скакалі  на драўляных коніках, уяўляючы сябе чырвонаармейцамі. І ніхто не падазраваў, што мірнае жыццё разбурыць вайна. На нашу Радзіму напалі фашысты, іншаземныя захопнікі. І людзі пайшлі ваяваць - абараняць сваю зямлю. Вельмі многія салдаты і мірныя жыхары загінулі ў Вялікую айчынную вайну.

  • Што ты ведаеш пра вайну? Як людзі захавалі памяць пра вайну?

Пра герояў вайны напісана ў кнігах, вершах, песнях, знята ў фільмах, у гарадах і вёсках пастаўлены помнікі).

  • Што такое помнік?

Гэта скульптурныя збудаванні. Будуюць іх у гонар якога-небудзь героя вайны або важнай падзеі, каб людзі памяталі  герояў на долю якіх выпаў цяжкі час вайны. Помнік — гэта напамін нам пра тых, хто загінуў на вайне.

  • Як шануюць памяць герояў?

Загінуўшых  на вайне  щспамінаюць хвілінай маўчання, прыносяць да помнікаў вянкі, кветкі, запускаюць салют у іх гонар.

  • Што такое хвіліна маўчання?

 Хвіліна маўчання - сімвалічны рытуал, падчас якога трэба ўстаць і моўчкі ўшанаваць памяць аб якой-небудзь трагічнай падзеі і загінуўшых у ім людзях. Хвіліна маўчання, як правіла, доўжыцца менш за адну хвіліну.

 

 

 

 

 

 

 

 

Згарнуць

Расказы аб вайне

Рассказы Сергея Алексеева

 

МИШКА

Солдатам одной из сибирских дивизий в те дни, когда дивизия отправлялась на фронт, земляки подарили маленького медвежонка. Освоился Мишка с солдатской теплушкой. Важно поехал на фронт.

Приехал на фронт Топтыгин. Оказался медвежонок на редкость смышлёным. А главное, от рождения характер имел геройский. Не боялся бомбёжек. Не забивался в углы при артиллерийских обстрелах. Лишь недовольно урчал, если разрывались снаряды уж очень близко.

Побывал Мишка на Юго-Западном фронте, затем — в составе войск, которые громили фашистов под Сталинградом. Потом какое-то время находился с войсками в тылу, во фронтовом резерве. Потом попал в составе 303-й стрелковой дивизии на Воронежский фронт, затем на Центральный, опять на Воронежский. Был в армиях генералов Манагарова, Черняховского, вновь Манагарова. Подрос медвежонок за это время. В плечах раздался. Бас прорезался. Стала боярской шуба.

В боях под Харьковом медведь отличился. На переходах шагал он с обозом в хозяйственной колонне. Так было и в этот раз. Шли тяжёлые, кровопролитные бои. Однажды хозяйственная колонна попала под сильный удар фашистов. Окружили фашисты колонну. Силы неравные, туго нашим. Заняли бойцы оборону. Только слаба оборона. Не уйти бы советским воинам.

Да только вдруг слышат фашисты страшный какой-то рык! «Что бы такое?» — гадают фашисты. Прислушались, присмотрелись.

— Бер! Бер! Медведь! — закричал кто-то.

Верно — поднялся Мишка на задние лапы, зарычал и пошёл на фашистов. Не ожидали фашисты, метнулись в сторону. А наши в этот момент ударили. Вырвались из окружения.

Мишка шагал в героях.

— Его бы к награде, — смеялись солдаты.

Получил он награду: тарелку душистого мёда. Ел и урчал. Вылизал тарелку до глянца, до блеска. Добавили мёда. Снова добавили. Ешь, наедайся, герой. Топтыгин!

Вскоре Воронежский фронт был переименован в 1-й Украинский. Вместе с войсками фронта Мишка пошёл на Днепр.

Вырос Мишка. Совсем великан. Где же солдатам во время войны возиться с такой громадой! Решили солдаты: в Киев придём — в зоосаде его поселим. На клетке напишем: медведь — заслуженный ветеран и участник великой битвы.

Однако миновала дорога в Киев. Прошла их дивизия стороной. Не остался медведь в зверинце. Даже рады теперь солдаты.

С Украины Мишка попал в Белоруссию. Принимал участие в боях под Бобруйском, затем оказался в армии, которая шла к Беловежской пуще.

 

Беловежская пуща — рай для зверей и птиц. Лучшее место на всей планете. Решили солдаты: вот где оставим Мишку.

— Верно: под сосны его. Под ели.

— Вот где ему раздолье.

Освободили наши войска район Беловежской пущи. И вот наступил час разлуки.

Стоят бойцы и медведь на лесной поляне.

— Прощай, Топтыгин!

— Гуляй на воле!

— Живи, заводи семейство!

Постоял на поляне Мишка. На задние лапы поднялся. Посмотрел на зелёные гущи.

Носом запах лесной втянул.

Пошёл он валкой походкой в лес. С лапы на лапу. С лапы на лапу. Смотрят солдаты вслед:

— Будь счастлив, Михаил Михалыч!

И вдруг страшный взрыв прогремел на поляне. Побежали солдаты на взрыв — мёртв, недвижим Топтыгин.

Наступил медведь на фашистскую мину. Проверили — много их в Беловежской пуще.

Ушла война дальше на запад. Но долго ещё взрывались здесь, в Беловежской пуще, на минах и кабаны, и красавцы лоси, и великаны зубры.

Шагает война без жалости. Нет у войны усталости.

 

Сергей Алексеев

ЖАЛО

Наши войска освобождали Молдавию. Оттеснили фашистов за Днепр, за Реут. Взяли Флорешты, Тирасполь, Оргеев. Подошли к столице Молдавии городу Кишинёву.

Тут наступали сразу два наших фронта — 2-й Украинский и 3-й Украинский. Под Кишинёвом советские войска должны были окружить большую фашистскую группировку. Выполняют фронты указания Ставки. Севернее и западнее Кишинёва наступает 2-й Украинский фронт. Восточнее и южнее — 3-й Украинский фронт. Генералы Малиновский и Толбухин стояли во главе фронтов.

— Фёдор Иванович, — звонит генерал Малиновский генералу Толбухину, — как развивается наступление?

— Всё идёт по плану, Родион Яковлевич, — отвечает генералу Малиновскому генерал Толбухин.

Шагают вперёд войска. Обходят они противника. Сжимать начинают клещи.

— Родион Яковлевич, — звонит генерал Толбухин генералу Малиновскому, — как развивается окружение?

— Нормально идёт окружение, Фёдор Иванович, — отвечает генерал Малиновский генералу Толбухину и уточняет: — Точно по плану, в точные сроки.

И вот сомкнулись гигантские клещи. В огромном мешке под Кишинёвом оказалось восемнадцать фашистских дивизий. Приступили наши войска к разгрому попавших в мешок фашистов.

Довольны советские солдаты:

— Снова капканом прихлопнут зверь.

Пошли разговоры: не страшен теперь фашист, бери хоть руками голыми.

Однако солдат Игошин другого держался мнения:

— Фашист есть фашист. Змеиный характер и есть змеиный. Волк и в капкане — волк.

Смеются солдаты:

— Так это было в какое время!

— Нынче другая цена фашисту.

— Фашист есть фашист, — опять о своём Игошин.

Вот ведь характер вредный!

Всё труднее в мешке фашистам. Стали они сдаваться в плен. Сдавались они и на участке 68-й Гвардейской стрелковой дивизии. В одном из её батальонов и служил Игошин.

Группа фашистов вышла из леса. Всё как положено: руки кверху, над группой выброшен белый флаг.

— Ясно — идут сдаваться.

Оживились солдаты, кричат фашистам:

— Просим, просим! Давно пора!

Повернулись солдаты к Игошину:

— Ну чем же фашист твой страшен?

Толпятся солдаты, на фашистов, идущих сдаваться, смотрят. Есть новички в батальоне. Впервые фашистов так близко видят. И им, новичкам, тоже совсем не страшны фашисты — вот ведь, идут сдаваться.

Всё ближе фашисты, ближе. Близко совсем. И вдруг автоматная грянула очередь.

Стали стрелять фашисты.

Полегло бы немало наших. Да спасибо Игошину. Держал оружие наготове. Сразу ответный открыл огонь. Потом помогли другие.

Отгремела пальба на поле. Подошли солдаты к Игошину:

— Спасибо, брат. А фашист, смотри, со змеиным и вправду, выходит, жалом.

Немало хлопот доставил Кишинёвский «котёл» нашим солдатам. Метались фашисты.

Бросались в разные стороны. Шли на обман, на подлость. Пытались уйти. Но тщетно.

Зажали их богатырской рукой солдаты. Зажали. Сдавили. Змеиное жало вырвали.

 

Згарнуць

Пальчыкавыя гульні

«НАША АРМІЯ»

 

Аты — баты, аты — баты!

 

 

 

Пачаргова крочаць пальчыкамі правай і левай рукі

На парад идут солдаты!

Вот идут танкисты,

Потом артиллеристы,

А потом пехота –

Рота за ротой.

«САЛДАТЫ»

 

Аты — баты, аты — баты!

На войну идут солдаты.

Указальны і сярэдні пальцы абедзвюх рук “маршыруюць” па стале нібы салдаты (астатнія пальцы прыціснуты да далоні).

Знамя красное несут,

 

Рукі падняць угару, пальцы выпрастаць, прыціснуць адзін да аднаго, затым сагнуць рукі ў локцях (сцяг)

Пушки грозные везут

Уцлакі абедзвюх рук ляжаць на каленях. Выпрастаныя указальныя пальцы маказваюць ствалы пушкі

«САЛДАЦКАЯ КАША»

 

Мы крупу в ковше варили,

 

Левую далонь скласці ў выглдзе сподка. Указальным пальцам левай рукі (лыжкай) “памешваць кашу”, астанія пальцы прыціснуты да далоні

Хорошенько посолили.

 

Пальцы правай рукі скласці і паказаць, як соляць кашу

Здесь уже и ложка наша,

 

Правую руку пакласці на стол далонню уверх, далонь скласці ў выглядзе сподка

Так вкусна солдата каша!

 

Аблізаць языком губы, паказваючы, як было смачна

 

 

 

 

 

«БАЙЦЫ-МАЛАЙЦЫ»

 

Пальцы эти все бойцы

Раскрытыя далоні ўперад

Удалые молодцы

2 больших и крепких малых,

И солдат в боях удалых

Сціснуць у кулак і пачаргова паказваць

2 гвардейца-храбреца

2 метких молодца

2 героя безымянных

Но в работе очень рьяных!

2 мизинца-коротышки

Очень славные мальчишки!

 

 

Згарнуць

Расфарбоўкі

Скарбонка творчасці